پلی آمین ها گروهی از ترکیبات با وزن مولکولی کم و گروه های هیدروکربنی مختلف هستند که تقریبا در همه موجودات زنده یافت می شوند و در طیف وسیعی از فرآیند های فیزیولوژیکی از جمله جنین زایی، تشکیل ریشه، تشکیل دانه گرده و گل انگیزی، نمو زودتر میوه، حفظ کیفیت پس از برداشت میوه و واکنش در برابر تنش ها نقش دارند. امروزه استفاده از پلی-آمین ها به ویژه پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین برای افزایش عمر پس از برداشت میوه ها به فراوانی به کار می رود. پلی آمین-ها، با تاثیر روی ثبات و استحکام میوه، کاهش وزن، مواد جامد محلول و اسیدیته کل و جلوگیری از تولید اتیلن روی کیفیت میوه تاثیر می گذارند. استفاده از پلی آمین ها در غلظت مناسب می تواند سبب افزایش کیفیت پس از برداشت میوه شود اما غلظت های پایین تر ممکن است اثری روی کیفیت نداشته و یا غلظت های بالاتر موجب نابسامانی در سطح و یا بافت میوه شوند.

X